Afsluiting van dit blog

Ik kwam vandaag tot de conclusie dat ik geen concusie op dit blog heb gegeven.  Ach.....  ik neem aan dat iedereen die ons heeft gevolgd wel heeft begrepen dat wij ons prima weer hebben vermaakt in Florida.

Heel veel gezien, veel gerelaxed, gegolfd, gezwommen, geshopt...... kortom een echte Florida-vakantie!!!

De villa is ons weer prima bevallen. Iedereen een eigen slaapkamer, genoeg badkamers, ruime keuken, eigen zwembad. 

Een echte aanrader vond ik toch wel Cheeca Lodge.  Zeker niet goedkoop maar wel ontzettend mooi om er één of twee nachtjes door te brengen  (meer kan de creditcard niet verdragen...)

Het zwemmen met dolfijnen vonden we ook fantastisch om te doen, maar het varen met een kapitein en dan de manatees en dolfijnen in het wild te bekijken maakte op ons nog meer indruk als met ze zwemmen.

En als laatste, het geweldige weer.  2 weken lang rond de dertig graden met alleen maar zon.  Wat kan een mens zich nog meer wensen?!?!

Nog zo'n vakantie dus ............................   Tessa en Mariëlle gaan volgende week weer terug richting Orlando om nog een keer te shoppen, zonnen, relaxen, maar vooral ook cruisen.

Je kunt ons dus ook weer volgen op onze nieuwe blog

De Steijntjes op cruise

Hierbij sluit ik dit blog af en kijken we met een goed gevoel en een mooie fotoboek vaak terug op deze prachtige vakantie

Dag 16: Back home

Vannacht hebben we de laatste nacht doorgebracht in Hampton Inn vlakbij de Prime Outlet (he wat rot nou).  Een aardig hotel wat lekker in de buurt ligt voor de laatste aankopen en ook in de buurt van het vliegveld.

Tessa wilde nog graag haar nagels laten lakken voordat ze wegging en gisteravond op de Prime Outlet stond er een tentje waar ze spullen hebben om je nagels zelf mooi te kunnen maken.  Jammer genoeg hadden we niet genoeg tijd want het was al half 8 en we moesten nog eten.  En dat wilden we in stijl afsluiten bij The Outback.

Dus met de dame afgesproken dat we zaterdagochtend  (vanaf 10.00 uur was ze er) bij haar langs zouden komen.  Maar eerst ons ontbijt genuttigd in het hotel.  Want we hadden inclusief continental breakfast.  In de breakfastcorner was het behoorlijk druk, alle gasten hadden volgens mij besloten om op dezelfde tijd te gaan ontbijten.

Wel lekker uitgebreid, zelfs onze eigen wafels kunnen maken (hadden we nog niet eerder gehad in een hotel). Dus met een goedgevulde buik op naar de Prime Outlet voor de nagels.  Tessa koos voor een french manicure met mooie versiering en Mariëlle voor knalrozen met witte strepen.

Ook hebben we een setje gekocht waarmee we het eenvoudig zelf kunnen doen.  We mochten ook nog even oefenen en dat lukte aardig (want je moet het wel kunnen natuurlijk.

De mannen hadden het al snel gezien en kozen het hazenpad.  Patrick heeft nog in de gauwigheid een paar golfschoenen (nu is het setje tenminste helemaal compleet) gekocht en nog een spijkerbroek. Een laatste frappuccino en toen werd het de hoogste tijd om richting het vliegveld te rijden.  Uiteraard namen we de verkeerde terminal en zagen we dat te laat.  Dus dat werd een eindje lopen, gelukkig wilde de koffermijnheer ons wel wegbrengen en zette ons netjes met koffers/golftas/golfkarretje bij de United balie af.

Wij kozen natuurlijk gelijk met onze premierpas voor de businessbalie.  Nou dat was een goede keuze (not)  iedereen bij economy was al ingecheckt en wij stonden nog te wachten, de dames achter de balie werkten niet echt mee en stonden ook op de relaxstand.

Hé dat stonden wij ook wel, maar we willen toch wel graag vertrekken naar Amsterdam.  Toch maar blijven staan omdat we ook de golftas en doos met karretje goed wilden laten inchecken en liever niet wilde bijbetalen.  Over het gewicht van de koffers werd gelukkig niet gepraat en kregen wij onze boardingpassen.

Alles liep prima op tijd en netjes om half 3 gingen we de lucht in.  Ook hebben we op deze (en de volgende) vlucht twee andere forumleden gespot  (MKJ van Dijk en Aggie).  Aggie is door Daan gezien tijdens de tweede vlucht, helemaal achterin in het vliegtuig  (klopt dat Aggie??) Hij had jullie ook al eerder gezien bij de Duck Tours, zei hij.

Ook netjes op tijd geland in Washington en gelijk doorgelopen van Terminal B naar C want daar stond het vliegtuig al klaar voor de tweede vlucht.  Ook daar geen problemen, behalve dan dat het vliegtuig overboekt was en ze dringend mensen zochten die overgeboekt wilden worden.  Patrick zag hier in eerste instantie wel iets in en vroeg wat ze dan aanboden.  Een vergoeding van $ 400 pp en een overnachting in Washington en een vlucht de volgende dag.

Als we ons best hadden gedaan dan had de vergoeding nog wel hoger geworden (ze waren echt wanhopig) maar morgen beginnen toch ook de scholen weer en Tessa gaat woensdag op schoolkamp.  Dus het leek mij niet echt een verstandige zet.

We hebben aardig kunnen slapen in het vliegtuig en netjes om 6.55 de UA 0946 op de grond op Schiphol.  Gezellig een kwartiertje taxiën verder konden we onze benen strekken.

Bij de douane was het een drukte van jewelste (het leek wel de USA) maar ook dat liep uiteindelijk snel door. Toen het lange wachten bij de koffers.  Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb altijd het idee dat de kofferafhandeling op Schiphol langer duurt als bij andere luchthavens.

Eén van de koffers kwam behoorlijk beschadigd van de band af, dus gelijk maar even bij de balie een klacht ingediend en een formulier meegekregen zodat ik een nieuwe koffer kan aanschaffen, want de mijnheer van de balie vond ook dat deze koffer zo de prullenbak in kan. En dat is toch jammer van een goede koffer van net 2 jaar oud.

Achter mij stonden ook nog mensen waarvan ook de koffer kapot was en zelfs spullen eruit waren verdwenen. Dat was bij ons gelukkig niet het geval.

Opa Bos stond al netjes bij de afhaalplek en alles paste in de auto.  Oma Bos had een heerlijk ontbijtje meegegeven en dat viel zeker in goede aarde.

We zijn dus weer Back in Town!!  De vakantie is hiermee officieel ten einde.  We hebben ons prima vermaakt, een hoop gezien en super weer gehad.  Kortom de perfecte vakantie.

Ook ik gooi er nog een epiloog tegen aan, dus binnenkort nog even een overweging van onze vakantie.  Vanaf deze plek wil ik iedereen bedanken die gezellig mee heeft gelezen met onze weblog. Echt leuk al die reacties, zelfs Patrick die verder niet naar de weblog omkijkt was steeds nieuwsgierig wie wat had geschreven. Dus het wordt absoluut gewaardeerd.  Zelf  heb ik geprobeerd een aantal weblogs af en toe bij te houden, maar dat lukte maar met mate.  Het is tenslotte vakantie, dus als ik komende week weer wat tijd heb, ga ik zeker alles even nog doorlezen om te kijken wat anderen allemaal hebben beleefd in Florida.

Dag 15: Jinglebells

Tja ook aan al het goede relaxen komt een einde.  Er zal toch ook weer eens wat geld moeten worden binnengesprokkeld.  En we hadden de villa ook 9 dagen gehuurd……………..  Dus werd het opruimen geblazen, beddengoed in de wasmachine, het huis opruimen zodat ze bijna niet kunnen zien dat we zijn geweest.

Wij vergeten het in ieder geval niet. Wat een heerlijke plek om tot rust te komen, golfen, zonnen, genieten van de mooie stranden, lekker varen.  Hier komen we zeker nog wel eens terug.

Nadat alles weer een in de staat was zoals we het aantroffen, hebben we de deur achter ons dichtgetrokken.  Altijd weer even knoeien met de sleutel terugplaatsen in de locker (ben ik dan de enige die hiermee loop te hannessen, ik heb altijd ruzie met die codes………..ach blond he?!?!?!)

We besloten de vakantie in stijl af te sluiten en dit in winterstijl te doen, het is tenslotte al mei.  Voor je het weet, zitten we weer met de kerstkalkoen op tafel………………..  Dus op naar ……… Blizzard Beach.

Maar eerst halverwege een pitstop gemaakt in Brandon.  Want daar hadden we gelezen, daar was een applestore, want na ampel beraad toch besloten dat we (lees Mariëlle en Daan)  toch wel vet (pubertaal) vinden om een Ipad te scoren. Oom (broer) Dennis had ook interesse, dus gingen we er “even” 2 halen.

Helaas pindakaas voor Desteijntjes.  Tuurlijk niet op voorraad, hoe komen we daar nu bij dat we zo even kunnen halen???  Nee hoor, je moet minimaal een dag of 4 van te voren ze bestellen.  Tja dat was een beetje moeilijk want bij Rotonda hadden we niet echt een applestore in de buurt.

Dan maar even bij Starbucks ons verdriet weggewerkt met een frappuccino caramel. Werkt altijd!!!    Nog even een uurtje tuffen en we parkeerden onze bolide bij Blizzard Beach. Gelukkig was de helft van de parkeerplaats maar gevuld.  Ondanks dat was het lekker druk in het park en hebben we toch wel even moeten zoeken voor we een aantal stoeltjes hadden gevonden waar we ons gezellig neer konden vleien.

De kids wilden natuurlijk wel alle glijbanen uitproberen en gingen gelijk van start. Opa en Mariëlle hebben eerst maar eens de lazy river route gedaan.

Na een aantal glijbanen verder, stonden we net boven bij een glijbaan met onze banden, werd er iets omgeroepen. Hé hoorden we dat nu goed, ja hoor. De Atlantis werd gelanceerd vanaf Cape Canaveral en ook vanuit BB hadden we een prima zicht. Wat een ervaring om toch nog even mee te pikken zo boven op de top van BB. Zelfs het vuur achter de Shuttle kon je van deze afstand nog goed zien.

Na nog een trap naar boven te hebben gelopen en totaal zo’n 20 minuten te hebben gewacht, waren we in een kleine 6 seconden weer beneden. Dat was nou weer jammer, dat dat zo kort duurde.

Inmiddels hadden we aardige trek gekregen, dus hup op naar de foodcorner.  Nou daar stond ook een lekkere rij en wij kiezen natuurlijk weer de verkeerde rij (waarom heb ik dat toch altijd??)  en we troffen een medewerker aan die duidelijk het buskruit niet had uitgevonden. Hoeft ook niet, als hij maar een beetje opschiet. Maar het was zn dag niet, ach gossie, kan gebeuren hoor!!  Wij komen (nog) niet om van de honger, we wachten wel.

De bestelling en een rib uit ons lijf verder (Disney weet wel goed van rekenen hoor!! Maar we zijn een dagje uit dus niet zeuren).  Het smaakte in ieder geval erg lekker en gaf ons weer energie voor de volgende glijbanen.  Daan en Tessa waren wel toe aan de volgende uitdaging. De glijbanen die echt loodrecht naar beneden gaat, en je gaat echt vreselijk snel (volgens hun 100 km per uur?!?!?)

Dit moest natuurlijk wel op de gevoelige plaat worden vastgelegd dus Mariëlle en Oma kwamen aanmoedigen. Patrick was ook geen mietje en ging gezellig mee met de kids.

Tessa:

   

 

Daan

   

Patrick

   

Omdat we er pas om één uur waren, was het niet meer dan logisch dat we tot het einde bleven en ja hoor, we hadden zelfs nog de laatste rite in een van de glijbanen.  Dat is nou optimaal gebruik maken van alle mogelijkheden!!!

 

Toen op naar ons hotel voor de laatste nacht. Hampton Inn.  Een prima hotel voor een nachtje te overbruggen, maar het is wel even wennen met zn vieren weer in zo’n kleine ruimte. Gelukkig slapen we er alleen maar  (en even een showertje naar Blizzard Beach om even op te frissen)

Nog even een pitstop bij de Prime Outlet, wat echt om de hoek ligt bij ons hotel (dus een 3 minuutjes rijden) want Oma was nog niet klaar met shoppen.  Daar bij een gezellig restaurantje nog iets aan de bar gedronken en toen richting The Outback om deze vakantie in stijl af te sluiten met een heerlijke steak, spare ribs en natuurlijk de overheerlijke Blooming Onion.

Buikjes vol terug naar het hotel. Morgen onze terugreis. 

Dag 14: Mexicooooohhh!!!! (de golf van)

Helaas komt ook aan onze vakantie een einde en het einde in onze sunsetviewvilla zit er al weer bijna op.  Dit is de laatste dag.

Dus uiteraard werd de dag begonnen met een rondje golfbaan om 7 uur ‘s ochtends. Tja het is vakantie he, en zo aan het einde van de vakantie en voor zo’n laatste keer willen de heren wel vroeg opstaan.  We hadden natuurlijk nog meer plannen om de dag door te komen.

Mariëlle was ook al wakker en heeft beide heren op de gevoelige plaat maar even vastgelegd, strak in golfpak, nog geen bijpassend schoeisel maar aangezien ze hier op de golfbaan zelfs op sandalen staan, vonden we dat deze schoenen best voldeden.

Volgens Patrick kun je de Nederlander hier goed ontdekken op de golfbaan.  Die heeft nl. zijn shirt uit zijn broek.  De amerikanen of beter ingeburgerden dragen het shirt in de broek. De mannen willen graag laten zien dat ze uit Nederland komen, dus hebben dat kledingadvies opgevolgd.

 

In onze bolide op weg naar de laatste keer golfen hier!!!  Het leven valt ons zwaar  (zeker een paar kilo meer).

In de villa bleef het nog een tijdje rustig, de rest lag nog heerlijk te tukken en dat kwam Mariëlle weer goed uit om de weblog weer bij te werken.  Want dat is in deze vakantie toch alleen ‘s ochtends mogelijk.

Het ontbijt werd een kliekjesontbijt.  Alle restjes uit de fridge kwamen voorbij.  Oma maakte nog maar een keer pannenkoeken. De smaak is nog steeds goed, alleen ogen ze nog steeds niet als de Nederlandse pannenkoek. Nou ja ieder land zijn eigen specialiteit zullen we maar zeggen!!

Inmiddels waren de golfheren ook aangeschoven en hebben we heerlijk genoten aan het zwembad.  Spelletje spelen, boekje lezen, rondje zwemmen.  Ach het gewone relaxwerk, het wordt een soort gewoonte.

Van captain David hadden we gisteren te horen gekregen dat bij Siesta Key het mooiste zandstrand lag. Met poederfijn wit zand dat niet heet wordt.

Dat werd de afsluiter van onze dikke week Rotonda.  Het is een uurtje tuffen, maar dan heb je ook een leuk strandje. Omdat we de vorige keer bij Boca aardig waren verbrand zo tussen 11 en 2, besloten we dit keer aan het einde van de dag op het strand te liggen.

Om 4 uur precies kwam ons amfivoertuig tot stand bij:

En ook hier waren de oohhhs en de aahhhs  weer niet van de lucht.  Want het was weer een heerlijk strand.  Een hoop Amerikanen vertoeven hier duidelijk ook.  Heel veel ook die na hun werk een uurtje lekker op het strand zitten.  Ik kan me slechtere plekken voorstellen.

 

 

Het statieportret van opa en oma.  Vakkundig gemaakt door fotograaf met sixpack in gele zwembroek.

 

Ook Daan en Tessa waren in de mood voor een paar leuke foto’s en gingen als volleerde modellen staan. Altijd leuk voor het plakboek of fotolijstje.

 

   

Oohhhh nee hé!!!!  Zit die man met gele zwembroek met sixpack weer te vervelen?!?!?! Het haalt Tessa uit haar concentratie voor DE foto!!

 

    ……. dan maar even zwemmen in de Golf van Mexico

   De leuke baywatchguards zijn echt niet dag en nacht in de weer om mensen te redden uit zee hoor!!!   Nee joh die zijn er op vaste uren van 10 – 17.00 uur.  Daarna gaan ze gewoon naar huis, naar moeder de vrouw. Dus hebben wij ze maar vervangen. We kleuren alvast leuk bij zo’n baywatchhuisje.

 

Broer en zus waren behoorlijk eensgezind en dat moesten we maar eens vastleggen op de gevoelige plaat.

     

 

Om half 8 vonden we het welletjes.  We wilden eigenlijk de “son in de see sien sakken” .  Maar die koperen ploert wilde niet echt meewerken en we moesten nog eten en een uurtje terugrijden.  Dus hup korte broek en tshirt weer aan en richting Rotonda.

Ongeveer een kwartier rijden van de villa wilden we iets gaan eten, zodat daarna we zo thuis zouden zijn.  Maar al wat we zagen, geen gezellige tent om onze zandvoetjes neer te vleien.  Mc Donalds en Wendy’s zagen we niet zo zitten.  Dus toen maar een stukje verder gereden  (ach we zitten prima met de airco aan) en in Port Charlotte hebben een Olive Garden bezocht.

Die had Mariëlle de vorige keer bij Hooters als gezien en zij daar ook goede berichten over had gehoord, wilden we daar ook eens controleren of het wel zo goed was.

Geen foto’s van het restaurant deze keer. Het viel ons al mee dat we zomaar naar binnen mochten, want we zagen er toch behoorlijk beachachtig uit. Het zand nog tussen onze tenen.  Patrick en Daan nog in zwembroek, maar dat mocht de pret niet drukken.  De Amerikaan maakt dat allemaal niets uit, kom vooral binnen, we zoeken we een plekje voor je.

Het eten was er geweldig.  Wel een beeuutje veeuull,  tjonge na een half bord pasta sprong spontaan de zwembroek uit zijn voegen. 

Terug in de villa een laatste duik in het zwembad, wat weggewassen, koffers gepakt.  Morgen gaan we richting Orlando, nog een bezoekje brengen aan Blizzard Beach.

De kids mochten kiezen naar welk zwembadpark ze wilden. En unaniem werd BB genoemd. Vanwege de geweldige glijbanen die stijl naar beneden gaan en de gezellige wintersportsfeer!!

Wij gaan slapen, tot morgen voor onze laatste dag in de US of A, Florida!!

Dag 13: Varen, varen over de baren, over de zee……

Onze voorlaatste dag in Rotonda wilden we toch wel graag in stijl doorbrengen.  En wat zijn de mainattractions in Rotonda?

Golfen natuurlijk, maar dat wordt al regelmatig door de mannen gedaan. Veel vissen, tja dat is zo’n zinloze tijdsbesteding vinden wij (niets ten nadele hoor van al die mensen die dit geweldig vinden, we kunnen niet altijd allemaal dezelfde hobby’s hebben).

Nee wij gingen varen vandaag.  Nu kun je zelf ook een bootje huren en wat scheuren over de plaatselijke plassen. Je kunt hier ook dolfijnen en manatees spotten.  Het leek ons toch wel handig om hiervoor een vaardige kapitein te hebben die ons de leuke plekjes wijst.  De maat van het bootje wat je huurt is niet van belang.  Als je het kunt huren, mag je ermee varen. (dus ook de grotere boten!!!!!!)

Op de koelkast in onze villa zat al een sticker van zo’n verhuurbedrijf dus hebben we er maar een telefoontje aan gewaagd en we hadden mazzel. Woensdag hadden ze wel een plekje voor ons. Kijk dat is goed nieuws. Op onze vraag wanneer de beste tijd was om de dolfijnen en manatees te spotten kregen we een minder bevredigend antwoord.  Het liefst zo vroeg mogelijk, zo rond een uur of 6.

Mmwaahhhh,  we zijn natuurlijk wel hier on vacation en dan komt 6 uur ‘s ochtends niet in ons woordenboekje voor.  Hoogstens voor een sanitaire noodstop of om op de wekker te kijken en te realiseren dat het nog wel heel vroeg is.

Maar half 11 mocht ook nog van kapitein David, dus stonden wij netjes op de afgesproken tijd klaar bij Palm Island Marina voor een 2,5 uur durend tochtje.

We waren nog niet koud de haven uit of de eerste dolphins waren al gespot.  Wat een geweldig gezicht, een groepje van een stuk of 4.

 

Het is niet zoals in Seaworld of in Dolphinarium Harderwijk dat ze mooie kunstjes naast de boot doen, dus we moesten het met dit soort uitzichten doen.  Maar uiteraard niet minder mooi.  Het is ook een toer om ze te fotograferen want ze zijn ontzettend snel en komen iedere keer weer op een andere plek boven het water uit.  Er schijnen in deze baai wel een aantal te zwemmen.  Dus we zijn ze een aantal keer tegengekomen.

Tessa heeft ook nog een filmpje gemaakt, zie hier

We bleven vandaag wel in de baai, want vanwege de wind was het voor deze boot niet mogelijk om op open zee te gaan.  Het is een boot die maar heel ondiep in het water ligt en we zouden worden gelanceerd op die hoge golven vandaag op de zee.  Nou zijn die hoge golven in onze ogen nog niet echt superhoog hoor!!!  maar voor Floridaanse begrippen waaide het hier behoorlijk.

Maar in de baai was ook genoeg te zien.  Dus op naar het volgende leuke plekje.  We zagen een soort adelaar (althans een broertje van de American Eagle, naam ben ik alweer kwijt) die zijn nest heeft gebouwd op een paal.  Deze vogels zijn beschermd en dat betekent dat als ze ergens een nest hebben gemaakt,  deze niet mag worden verwijderd.

  

Wat leuk is aan deze vogels, is dat zodra een mannetje een vrouwtje heeft gevonden, dat zij bij elkaar blijven.  Het mannetje bewaakt het nest en het vrouwtje gaat voedsel zoeken. Dit is dus ook het mannetje wat we zien.  De jonge vogels zijn inmiddels al uitgevlogen maar de ouders blijven altijd bij het zelfde nest.  Het vrouwtje vertrekt in de zomermaanden (medio juni) richting Cuba om daar zomervakantie te vieren en keert in de herfst weer terug.

Ik heb het gelijk maar even aan Patrick voorgesteld om het voortaan ook op deze manier te doen. Vond ie geen goed idee. Ik snap niet waarom???????

Toen door naar een kleine baai waar een aantal condo’s staan die momenteel niet echt bewoond zijn. Hier komen met name de “snowbirds” de wintermaanden overbruggen.  (snowbirds zijn gepensioneerden voor de nietkenners onder ons).  Hier zat in het verleden een manatee opvangcentrum en het is bekend dat de manatees hier nog steeds terugkomen.

En ja hoor, ook hier hadden we weer mazzel.  Er zaten er een stuk of drie, die totaal niet verlegen waren en toen captain David de boot had stil gelegd, kwamen ze regelmatig boven water om een kijkje te nemen.

 

We hebben hier een heel tijdje gedobberd en ze vonden ons blijkbaar heel gezellig want ze kwamen steeds dichter bij de boot en spetterden zelfs Tessa nog een beetje nat met hun staart.

Daarna werd het tijd voor Daan om een stukje te varen.  Zeker een aanrader dus voor mensen met puberkids. Want er is hier geen restrictie, ze mogen allemaal achter het stuur.  Dus dat werd het gas voluit en scheuren maar over dat water.  Onnodig te zeggen dat onze puberkids dit wel aardig vonden.

  

 

Captain David heeft ons nog een paar leuke plekjes laten zien.  Zoals bij de oude spoorwegbaan en stump pass key

 

Een halfuur later als gepland voeren we weer terug in de haven. We hebben het super naar ons zin gehad, een hoop gezien.  De kids zelf ook even kunnen varen, kortom een meer dan geslaagd uitje.  Echt een aanrader dus!!!

 

Thuisgekomen hebben we heerlijk geluncht, een keer aan de mooie dining table want buiten aan het zwembad was het ietwat te warm geworden.  Ik weet dit klinkt wel heel vreemd  voor de mensen die in Nederland zijn gebleven, want volgens de tamtam is het daar nog steeds huilen met de pet op en komt het kwik niet hoger dan een graad of 7/8. Dat wordt een omslag voor ons van zo’n 33 graden naar 8. Brrrr  gelukkig hebben we hier nog 2 volle dagen om te genieten van het prachtige weer. Ik hoop dat we nog wat plek over hebben in de koffer om een paar graadjes mee te nemen.  Een stuk of vijf missen ze hier toch niet…………

De rest van de middag hebben we lekker relaxed aan het zwembad doorgebracht en hebben ‘s avonds de laatste steaks, pizza en hamburgers verorberd.

Morgen gaan we weer uiteten en gaan we richting Siesta Key, volgens onze nieuwe vrind captain David het mooiste strandje hier in de buurt.  Met poederwit zand wat niet heet wordt aan de voeten.  Daar gaan we nog een beetje bijbruinen want met een bruiloft in het vooruitzicht volgende week is het wel lekker om een kleurtje te hebben natuurlijk.  Staat altijd leuk op de foto.

(sorry Seijs, jullie krijgen het kleurtje pas na de bruiloft op huwelijksreis, we hebben er zin in dus zet het bier maar alvast koud!!!!!!!!!!!)

Tot morgen

Dag 12: Bommetjuuhh!!!

Dag 12 van onze vakantie is alweer aangebroken. En het moet gezegd worden, het gaat ons aardig af, vinden we zelf!!  We houden ook het nieuws en weerberichten uit Nederland een beetje bij.  Maar het leven is hier in Florida dan toch wel een stuk simpeler.  Wij maken ons hier geen zorgen om een wolkje meer of minder (met of zonder as), welke trui we aan moeten en hoe hoog de verwarming moet.

Nee hoor.  Bij ons staat de airco standaard op 77 Fahrenheit afgesteld. Ons t-shirt hebben we maar even aan om dan verwisseld te worden voor de bikini/badpak/zwemhose. En die wolkjes brengen ons wat schaduw en wat afkoeling van die brandende zon.  Neeeehh  Desteijntjes vermaken zich prima in Rotonda.

Zozeer zelfs dat vandaag als algehele zwemdag werd gebombardeerd.  Niet voor iedereen van Desteijntjes was dit van toepassing natuurlijk, want de nieuwe golfset moest worden uitgeprobeerd.

Dus de heren (Patrick en Daan) waren er zowaar op tijd uit vandaag en stonden stipt om 8 uur (‘s ochtends he!!)  in hun nieuwe golfkleren met bijpassende golfclubs op de golfbaan.  Een nieuw record voor de heren die de andere dagen zeker niet voor 9 uur in de ochtend de luiken opendeden.  Tja sporten is afzien.

  Ter info: niet om alle clubs zitten van die headcovers (alleen om die grote, zei de onwetende) en JA het is een ECHT karretje want het heeft 2 wielen. (we zijn natuurlijk geen porrelaars he?!?!?!?).  Dit was mijn kijk op de golfsport, er komen termen voorbij dat ik me afvraag of we wel dezelfde taal spreken. Er is niets van die sport waar je iets van herkent in andere sporten, en ik ben zo sportief?!?!?!!?

Gelukkig voor mij zijn mijn mannen dat wel (en dochter ook) dus ik zorg voor de balans.  Tja iemand moet dat doen en dan offer ik mezelf wel op.  Ik ga wel drie keer per week naar de sportschool, maar mijn kosten haal ik er ruimschoots uit door de gratis koffie die er wordt geschonken!!!

Opa en Oma lagen ook heerlijk en werden pas om half 10 wakker.  Dus op ons gemak koffie gezet en een spelletje dobbelen gedaan. Want we moesten natuurlijk wachten op de golfpro’s voordat zij thuiskwamen

Heerlijk genoten weer van ons ontbijt, want we moeten zo langzamerhand die koelkast een beetje leeg gaan eten, want ook voor ons zijn de laatste dagen in onze sunsetview villa aangebroken.

Dus voor Desteijntjes vandaag was de actie rondom het zwembad.

 

 

Er was ook niet alleen tijd voor fun, ook an die arbeit voor Daan want er staat een Frans proefwerk op het programma als hij thuiskomt, dus dat werd studeren geblazen!!!

Gelukkig was er ook nog tijd om een lekkere duik in het zwembad te nemen.  Bommetjuuhh!!!

 

 

 

Soms even werken (nou ja mailtjes lezen en prijzen van de bollen bekijken, die houden dezelfde koers aan als de Euro…)

en als je goed propt past uiteindelijk alles in een bandje……………..

 

Of toch niet???

 

 

 

Trouwens een vreemde gewaarwording want de hottub is koeler dan het zwembad, die is zo goed op temperatuur. Daar koel je niet vanaf hoor!!  Je wordt alleen nat. Om iets meer af te koelen, ga je in de hottub zitten……….  Zo werkt dat hier in Florida

 

 

Iedere avond vlees op de BBQ gaat ook vervelen dus we besloten ons goeie pakkie maar eens uit de kast te trekken en lekker uit eten te gaan. Verandering van spijs doet eten, nietwaar?

Daan wist wel waar hij wilde gaan uiteten namelijk:

   Daar zijn de lekkerste hamburgers wist hij te melden.  Jaja….  ook de andere heren uit ons gezelschap wisten dat zeker.

Dus togen Desteijntjes richting Port Charlotte waar het restaurant strategisch op een druk kruispunt was gevestigd. En inderdaad ze hadden er lekkere hamburgers en salades.

 

 

Voor de onwetenden onder ons,  Hooters is een restaurant waar de serveersters niet zijn uitgekozen op een goede serveerkwaliteiten, maar eerder om hun buitenkantje.  Die moet er goed uitzien in een ultra kortbroekje en bikinitopje/ strak shirtje. De heren hadden er veel meer van verwacht en het viel uiteindelijk wel een beetje tegen. Ze keken hun ogen niet helemaal uit. Er liep ook een hoogzwangere Hooter rond en das toch jammer voor de spreekwoordelijke beeldvorming.

Maar onze jongens klaagden niet hoor, wij hadden een hele aardige serveerster en wilde graag na afloop met onze kids op de foto. 

    

 

We zijn alleen één vraag vergeten te stellen en die houdt ons nog steeds bezig.  Waarom dragen die meiden met 32 graden Celcius dikke beenwarmers bij zo’n kort broekje???????????

Daar gaan we ons maar een nachtje het hoofd over breken………..  Slaap lekker en tot morgen